Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i obmyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Mt 6, 17-19

Post ostatecznie ma pomagać każdemu z nas w czynieniu z siebie całkowitego daru dla Boga. św Jan Paweł II

Zaczyna się kolejny Wielki Post w moim życiu. W tamtym roku ambitnie podjęłam post Daniela (całe 17 dni). Teraz troszkę zaniemogłam i biorę kolejną serię antybiotyku, dlatego rozsądek nakazuje rozwagę w poszczeniu. Jednak mam nadzieję, że za jakiś 2 tygodnie dojde do formy 😉 i spróbuje kilka dni mocniej popościć.

Istotą postu nie jest jednak sama forma poszczenia, ale intencja i zjednoczenie w swym wyrzeczeniu z cierpieniem Chrystusa. Czasem najdrobniejsze ofiarowanie prostych, codziennych, zwyczajnych czynności może mieć znacznie większą wartość niż wyszukane posty i umartwienia.

Pan Bóg nie wymaga od nas rzeczy niemożliwych. Pragnie abyśmy oddawali Mu chociaż cząstkę siebie, swojego codziennego, cennego czasu, swoich umiejętności , swojej uwagi. Zastanów się co możesz w tym Wielkim Poście ofiarować swojemu Bogu, co chcesz poświęcić, by wypraszać nawrócenie dla siebie i swoich bliskich.

Jesteśmy nieustannie w drodze, a czas się kurczy… Niech ten okres pokuty i rezygnacji z siebie przybliża nas do Bożych tajemnic i uczy wrażliwości na potrzeby tych, co nie umieją rozpoznać i nazwać swojej biedy.

Życzę Ci owocnego i dobrze przeżytego Wielkiego Postu.

Nawracajmy się i wierzmy w Ewangelię 🙏

Jezus mu odrzekł: «Jeśli możesz? Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy». Zaraz ojciec chłopca zawołał: «Wierzę, zaradź memu niedowiarstwu!» Mk 9, 23-24

Człowiek, który chce zrozumieć siebie samego do końca – musi ze swoim niepokojem, niepewnością, a także słabością i grzesznością,  ze swoim życiem i śmiercią, przybliżyć się do Chrystusa. św. Jan Paweł II

Jakże ja kocham ten fragment! WSZYSTKO możliwe jest dla tego kto wierzy!

Zbyt często kwestionujemy lub podważamy Boże możliwości i moc sprawczą. Nawet dzisiaj kiedy modliłam się za pewnego człowieka usłyszałam, ale to nic nie da… a jednak dało! 🙂 bo Bóg naprawdę może WSZYSTKO, a nam wystarczy tylko, albo aż uwierzyć.

Więc nie ma co jojczeć nad sobą, nad swoimi problemami, niedomaganiami, czy przeciwnościami, tylko wołać nieustannie PANIE PRZYMNÓŻ MI WIARY!

To co jeszcze jest istotne w tej Ewangelii, a o czym często zapominamy czekając by cud nastąpił już, to “coś od siebie”. Pan Jezus wskazuje, być może rozczarowanym uczniom, którzy już przecież wcześniej widzieli cuda jakie Pan Bóg działał przez ich ręce, że czasem wiarę trzeba wesprzeć konkretnym umartwieniem i dłuższym zatrzymaniem się na modlitwie.

Doświadczyłam już niezwykle skutecznej mocy postu ( i wcale nie chodzi mi o utratę wagi, choć ten efekt uboczny bardzo mi pasuje 😉 ) kiedy w ubiegłym roku trwając przez kilkanaście dni w “poście Daniela”, Pan Bóg przemieniał i układał wiele trudnych spraw. Zdarza mi się też podejmować post i np. nowennę przez wstaw. jednego z moich ulubionych Świętych (a mam ich kilku) za sytuacje i osoby, które proszą mnie o modlitwę. I tutaj też mogę zaświadczyć o wielkiej skuteczności takiego działania. No i jeszcze oczywiście moja ukochana Nowenna Pompejańska 🙂

Trwajmy więc w bliskości z Panem i oczekujmy wielkich rzeczy, bo przecież Bóg to obiecał, pamiętając jednak, że każdy trud i poświęcenie ofiarowane w konkretnych intencjach ma wielką wartość w Bożych Oczach i może dopełnić to, czego być może brakuje naszej modlitwie.

Jezu, ufam Tobie! Panie, przymnóż mi wiary!