Jego to głosimy, upominając każdego człowieka i ucząc każdego człowieka z całą mądrością, aby każdego człowieka przedstawić jako doskonałego w Chrystusie. Po to właśnie się trudzę, walcząc Jego mocą, która potężnie działa we mnie. Ko 1, 28-29

«Pytam was: Czy wolno w szabat czynić coś dobrego, czy coś złego, życie ocalić czy zniszczyć?»  Łk 6, 9b

Racją bytu wszelkiej polityki jest służba człowiekowi. św. Jan Paweł II

Jakoś tak dziwnym trafem miałam okazję w niedzielę”liznąć” trochę polityki 😉 i powiem szczerze, że nie wiem czy śmiać się czy płakać… Zaskakuje mnie (choć pewnie nie powinna) jakaś taka nagonka, nierzetelność i śmiem powiedzieć nawet nieuczciwość polityków. Ale przecież nie będę tego tematu rozwijać, aczkolwiek widzę tu pewną analogię…

Św. Paweł, chociaż osobiście nie poznał Chrystusa, z wielką mocą i autentycznym poświęceniem głosił Jego naukę. Nie po to by zyskać coś dla siebie, nie po by zaskarbić sobie czyjeś zaufanie albo przychylność, lecz świadom misji jaka została mu powierzona, starał się najlepiej jak potrafił wypełniać swoje zadanie.

Tak naprawę to nie chodzi przecież o niedzielę, czy jakikolwiek inny dzień tygodnia. ZAWSZE trzeba być dobrym i uczciwym człowiekiem! Codziennie trzeba starać się świadczyć dobro, dostrzegać ludzką biedę, ograniczenia i potrzeby. Na tym właśnie polega służba!

Kto patrzy tylko na czubek własnego nosa, kierując się jakimiś absurdalnymi i wyssanymi z palca wizjami, wcale nie szuka dobra drugiego człowieka, a tylko zaspokojenia własnych potrzeb, ambicji i wyobrażeń. Kto atakuje w jakikolwiek sposób rodzinę i wartości chrześcijańskie, nie szuka pokoju i ładu, a sieje zamęt i deprawacje. To tyle w temacie polityki 😉 choć dosadne słowa cisną się na usta…

Duchu Święty ucz nas wzajemnego szacunku i uwrażliwiaj na potrzeby najbiedniejszych i bezbronnych. Duchu Święty prowadź!

Autor: Katechizm Kościoła Katolickiego

Jezus zmartwychwstał “pierwszego dnia tygodnia” (Mt 28,1; Mk 16, 2; Łk 24,1; J 20, I). Jako “dzień pierwszy” dzień Zmartwychwstania Chrystusa przypomina o pierwszym stworzeniu. Jako “dzień ósmy”, który następuje po szabacie, oznacza nowe stworzenie zapoczątkowane wraz ze Zmartwychwstaniem Chrystusa. Stał się on dla chrześcijan pierwszym ze wszystkich dni, pierwszym ze wszystkich świąt, dniem Pańskim (hé Kyriaké heméra, dies dominica), niedzielą.

Niedziela wyraźnie różni się od szabatu, po którym następuje chronologicznie co tydzień; dla chrześcijan zastępuje szabat z jego przepisem obrzędowym. Przez Paschę Chrystusa niedziela wypełnia duchową prawdę szabatu żydowskiego i zapowiada wieczny odpoczynek człowieka w Bogu.

Źródło: § 2174-2175