Autor: Św. Jan Paweł II (1920-2005), papież

Nieomalże natychmiast po narodzeniu Jezusa, nieuzasadniony gniew, który zagrażał Jego życiu, uderzył także w tyle innych rodzin, powodując śmierć Świętych Młodzianków. Przywołując to straszne wydarzenie, którego doświadczył Syn Boży i jego rówieśnicy, Kościół czuje się wezwany do modlitwy za rodziny, którym grozi niebezpieczeństwo, czy to z wewnątrz, czy z zewnątrz… Święta Rodzina z Nazaretu jest dla nas nieustającym wyzwaniem, które zmusza nas do zgłębiania tajemnicy “domowego Kościoła” i każdej ludzkiej rodziny. Jest dla nas bodźcem, który zachęca nas do modlitwy za rodziny i z rodzinami oraz do dzielenia tego, co stanowi dla nich radości i nadzieje, ale również troski i zmartwienia.

Tak naprawdę doświadczenie rodziny powinno stać się codziennym ofiarowaniem, jak święta ofiara, dar miły Bogu. To samo pokazuje nam ewangeliczny opis ofiarowania Jezusa w świątyni. Jezus “światłość na oświecenie pogan”, ale także “znak, któremu będą się sprzeciwiać” (Łk 2,32.34) chce przyjąć to ofiarowanie każdej rodziny, tak jak przyjmuje chleb i wino w Eucharystii. On chce zjednoczyć w przeznaczonych na przeistoczenie chlebie i winie te ludzkie nadzieje i radości, ale również nieuniknione cierpienia i troski właściwe dla życia każdej rodziny, włączając je w misterium swojego Ciała i swojej Krwi. Następnie daje to Ciało i tę Krew w Komunii jako źródło duchowej siły, nie tylko dla pojedynczych osób, ale także dla całych rodzin.

Niech Święta Rodzina z Nazaretu pomoże nam zrozumieć jeszcze głębiej powołanie każdej rodziny, której godność i świętość wywodzi się z Chrystusa.

Źródło: Audiencja generalna z 29.12.1993 r.