„Szczęśliwy człowiek, któremu odpuszczona została nieprawość, a jego grzech zapomniany. Szczęśliwy ten, któremu Pan nie poczytuje winy, a w jego duszy nie kryje się podstęp”. Ps 32, 1 – 2

„Nawet grzech śmiertelny nie odebrałby mi ufności”. św. Tereska z Lisieux

Ps. Pan odpuszcza nam winy, gdy ze skruchą do Niego przychodzimy w sakramencie Pokuty i Pojednania. ks. Rafał Jarosiewicz

Ps. Jakże lekko jest na sercu, kiedy po kolejnym upadku Pan znowu podnosi mnie z bagienka złych nawyków, przyzwyczajeń i skłonności, kiedy po raz kolejny zapomina o wszelkich wyznanych przy kratkach konfesjonału moich ułomnościach duchowych, o moich grzechach – mówiąc ” twoje grzechy są ci odpuszczone , idź i nie grzesz więcej”. Pamiętasz tę radość i szczęście?

Autor: Św. Augustyn (354 – 430), biskup Hippony (Afryka Północna) i doktor Kościoła

Jeśli pycha nas wyprowadza, pokora pozwala nam powrócić… Jak lekarz, który ustala diagnozę i leczy przyczynę choroby, ty uzdrów źródło zła, uzdrów pychę, a wtedy nie będzie już więcej zła w tobie. Aby uleczyć twoją pychę, Syn Boży zstąpił; stał się pokorny. Dlaczego się pysznisz? Dla ciebie Bóg się ukorzył. Wstydzisz się może naśladować pokorę człowieka; naśladuj przynajmniej pokorę Boga. Syn Boży się ukorzył; przyszedł wewnątrz człowieka. Tobie nakazuje się być pokornym, nikt ci nie każe stać się zwierzęciem. Bóg stał się człowiekiem. Ty, człowieku, znasz to, co ludzkie; cała twoja pokora polega na poznaniu siebie.

Posłuchaj Boga, który poucza cię o pokorze: „Z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał” (J 6,38). Przybyłem, pokorny, nauczyć pokory, jak mistrz pokory. Kto przychodzi do Mnie, wciela się we Mnie; staje się pokorny. Kto za Mną idzie, będzie pokorny; nie pełni mojej woli, ale wolę Bożą. Dlatego niezostanie precz odrzucony (J 6,37), jak wtedy, kiedy był pełen pychy.

Źródło: Traktat do Ewangelii św. Jana 25

„Lecz Jezus słysząc, co mówiono, rzekł przełożonemu synagogi: Nie bój się, wierz tylko”. Mk 5, 36

„To, co jest naszym upokorzeniem teraz, staje się potem naszą chwałą, nawet jeszcze w tym życiu”. św. Tereska z Lisieux

Ps. Jezus zachęcając do „posiadania” wiary pokazuje, że jest to decyzja człowieka. ks. Rafał Jarosiewicz

Ps. Po raz kolejny w beznadziejnej po ludzku sytuacji Jezus przypomina, że wiara i zaufanie w Bożą Moc jest gwarancją bliskości i uczestnictwa w cudach, które dzięki tej wierze mogą stać się i Twoim udziałem. Czy masz taką wiarę?
Panie przymnóż mi wiary!

Autor: Orygenes (ok. 185-253), kapłan i teolog

W kwestii ofiary z pierwszych płodów ziemi Prawo mówiło: „Każdy, kto się ich dotknie, będzie uświęcony” (Kpł 6,11). Chrystus, złożony w ofierze, jest jedyną i doskonałą ofiarą, a wszystkie ofiary starego Prawa były Jego symbolem i zapowiedzią. Kto dotyka ciała tej ofiary, jest natychmiast uświęcony; jeżeli jest nieczysty, zostaje oczyszczony, jeśli jest poraniony, jego rana doznaje uzdrowienia. Tak właśnie rozumiała kobieta, która cierpiała na krwotok… Ponieważ zrozumiała, że przed nią było ciało świętego nad świętymi, i się zbliżyła. Nie ośmieliła się dotknąć ciała, ponieważ jeszcze nie pojęła tego, co jest doskonałe, ale dotknęła frędzli ubrania, które dotykało tego najświętszego ciała. A ponieważ dotknęła z wiarą, „moc wyszła” z człowieczeństwa Chrystusa, żeby ją oczyścić z jej nieczystości i uzdrowić z choroby…

Nie sądzisz zatem, że tekst ten Prawa najlepiej zrozumieć w taki sposób: Jeśli ktoś dotyka ciała Jezusa z przekonaniem, o jakim właśnie opowiedzieliśmy, jeśli z całą wiarą i posłuszeństwem zbliża się do Jezusa, jak do Słowa, które stało się ciałem, ten dotknął prawdziwie ciała ofiary i jest uświęcony.

Źródło: Homilia 4 do Księgi Kapłańskiej, PG 12,442-443

”Wracaj do domu, do swoich, i opowiadaj im wszystko, co Pan ci uczynił i jak ulitował się nad tobą. Poszedł więc i zaczął rozgłaszać w Dekapolu wszystko, co Jezus z nim uczynił, a wszyscy się dziwili”. Mk 5, 19 b – 20

„Jezus chce uzależnić zbawienie dusz od naszych ofiar, naszej miłości”. św. Tereska z Lisieux

Ps. Doświadczenie Boga w jakiejś sferze naszego życia domaga się składania świadectwa. ks. Rafał Jarosiewicz

Ps. Każdy z nas ma wiele do opowiadania o Bożych dotknięciach i cudach, które Pan działa w jego życiu. Każdego z nas Pan Bóg dotyka w inny sposób, bo różni jesteśmy, a On wie co przyniesie największą korzyść właśnie dla Ciebie. Słuchaj Bożego głosu i wypełniaj swoje powołanie, może właśnie wśród najbliższych i osób, które pamiętają “starego człowieka” w Tobie.

Autor: Bł. Karol de Foucauld (1858-1916), pustelnik i misjonarz na Saharze

Prawdziwa, jedyna doskonałość, to nie prowadzenie takiego lub innego życia, ale czynienie woli Boga; to prowadzić życie, jakie Bóg chce, i to w taki sposób, jakby On to robił. Kiedy pozostawia nam wybór, wtedy – tak, idźmy za Nim jak najwierniej, dzielmy Jego życie, jak czynili to apostołowie za Jego życia na ziemi i po śmierci – to miłość nas popycha do tego naśladowania. Jeśli Bóg pozostawia nam ten wybór, to właśnie po to, abyśmy nadstawili nasze żagle na wiatr czystej miłości i popchnięci nim, „pobiegnijmy do wonności Jego olejków” (Ct 1,4 LXX) w dokładnym naśladowaniu, jak święci Piotr i Paweł…

A jeśli pewnego dnia Bóg zechce nas oddalić, na pewien czas lub na zawsze, od tej tak pięknej i czystej drogi, nie trwóżmy się i nie dziwmy. Jego zamiary są niezbadane: może zrobić dla nas, w środku kariery lub na jej końcu, to, co zrobił dla Gerazeńczyka na początku. Bądźmy posłuszni, czyńmy Jego wolę…, idźmy, gdzie chce, prowadźmy życie, jakie Jego wola nam wyznaczy. Ale zbliżmy się do Niego ze wszystkich sił i bądźmy w każdym stanie, każdych warunkach, jak On by był i by się zachowywał, jeśli wola Ojca Go prowadziła, tak jak nas.

Źródło: Rozważania do Ewangelii, n°194

„Stańmy przed obliczem Jego z uwielbieniem, radośnie śpiewajmy Mu pieśni”. Ps 95, 2

„Gdy nie mam sposobności, to przynajmniej mówię Jezusowi często, że Go kocham; to nic trudnego, a podtrzymuje ogień”. św. Tereska z Lisieux

Ps. Stawanie przed obliczem Boga i radosne śpiewanie Mu pieśni jest wypełnianiem Słowa Bożego. ks. Rafał Jarosiewicz

Ps. Kiedy przestaniesz tylko oczekiwać, żądać i brać, a zaczniesz dziękować za te nawet najzwyklejsze rzeczy, kiedy pieśnią płynącą z serca uwielbisz Imię Jezus, Twoja optyka przestawi się diametralnie 😊 
U mnie już przestawiona 😇
Niech będzie Bóg uwielbiony i błogosławiony w każdym z nas! 
Pięknej, pełnej miłości, radości i Boga niedzieli.

Mk 4, 35-41

Jezioro Genezaret otoczone ze wszystkich stron górami było kraterem wygasłego wulkanu. Burze na nim zdarzały się bardzo często, a fale dochodziły nawet do 15 metrów. Jesteśmy dziś świadkami takiej właśnie burzy. Grozy temu zjawisku dodaje fakt, że jest noc, a po ciemku wiadomo – wszystko jest bardziej straszne i mroczne, zwłaszcza kiedy błyskawice rozświetlają niebo nadając okolicy demoniczny wygląd.

Trudno zrozumieć jak w takich okolicznościach można spać…

Jednak św. Marek wyraźnie pisze, że Jezus spał. A może czekał, aż Apostołowie poproszą Go o pomoc?

Ileż takich burz w swoim życiu doświadczyłeś, a może wciąż trwają? Pewnie nie takich spektakularnych, bez piorunów i gigantycznych fal, ale przerażających i beznadziejnych w skutkach sytuacji życiowych.

Czy miałeś, masz świadomość, że Jezus jest ciągle przy Tobie? On może jednym gestem przemienić okoliczności, które Ty już uważasz za katastrofę. On może jednym słowem uciszyć wszelkie demony, które wpędzają  Cię w uzależnienie czy chorobę, które wmawiają Ci, że jesteś kimś innym niż Bóg Cię stworzył, że jesteś niechciany, beznadziejny i niekochany.

Jezus czeka na Twoją prośbą, a może na krzyk rozpaczy „Panie ratuj nas, bo giniemy” (Mt 8,25)

Jezus pragnie, abyś zaufał Jemu bezgranicznie, abyś Jemu powierzył każdą swoją troskę i każdą burzę, która toczy się w Twoim życiu – nieważne jak ona jest wielka i groźna. Jego Boska moc panuje nad każdą nawałnicą przetaczającą się wokół Ciebie i w Tobie.

JEZUS JEST PRZY TOBIE!

Pamiętaj o tym, kiedy balast życia ściąga Cię w otchłań, a fale rozpaczy zalewają Twoje serce.

Tylko zaufaj i wyciągnij dłoń ku Niemu!

Jezu, Ty zajmij się każdą burzą, sztormem, szkwałem, orkanem i wszelką wichurą, która oddala mnie od Ciebie. Nie śpij Jezu! Potrzebuję Cię!

JEZU UFAM TOBIE!

„Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów we mnie moc ducha. Nie odrzucaj mnie od swego oblicza i nie odbieraj mi świętego ducha swego”. Ps 51, 12 – 13

„Jezus płonie miłością do nas. Patrz na Jego godne uwielbienia Oblicze”. św. Tereska z Lisieux

Ps. Bóg ma moc stworzenia w nas serca czystego i to On może dokonać naszej przemiany – tylko tak często za mało o to prosimy. ks. Rafał Jarosiewicz

Ps. Każdy upadek, każda nawet najmniejsza burza przysłani mi Oblicze Pana… A On czeka choćby na najdrobniejszy gest z mojej strony, by w swym wielkim Miłosierdziu uciszyć wichry, ukoić ból i przytulić do swego Miłującego Serca.

Autor: Św. Jan Maria Vianney (1786-1859), kapłan, proboszcz z Ars

Jak dobry żołnierz nie obawia się walki, tak dobry chrześcijanin nie boi się pokusy […] Największą pokusą jest nieposiadanie żadnej! Można niemal powiedzieć, że dobrze jest mieć pokusę: to czas zbiorów duchowych, kiedy gromadzimy dla nieba […]. Gdybyśmy byli dogłębnie przeniknięci świętą Obecnością boga, łatwo byśmy odparli wroga. Z tą myślą: Bóg cię widzi! Nigby byśmy nie grzeszyli.

Pewna święta skarżyła się Panu, doznawszy pokusy: „Gdzie byłeś więc, mój słodki Jezu, w czasie tej straszliwej burzy?” Nasz Pan jej odpowiedział: „Byłem pośrodku twojego serca…”

Źródło: Wybrane myśli świętego proboszcza z Ars